ایمیل : admin@kaam.ir
حساب کاربری
سبد خرید شما خالی است!

X
جمع مبلغ {{ number_format(total.price - total.discount_price) }} تومان
نمایش سبد خرید و پرداخت

انتخاب شهر  

تصویر
توسط مهدی کامجو | پنج شنبه, 20 فروردین 1388 | 0 نظر

بيا

در دسته : نامشخص
بيا از دري كه به چند سالگي ميرود ، بگذريم و درست در همين سن به كودكانه ترين نگاه برسيم . زيرا كه درخشانترين لحظه هاي زندگي ، كودكانه ترين لحظه هاي آن است . يادت باشد تمام قصه هاي عالم از دنياي كودكي مي آيند و بزرگ مي شوند . در چند سالگي در امواج گم مي شود و ماهيگيران ، نگاهشان را از دريا پس ميگيرند و قلابهاي خالي را بر مي چينند . رد گامهاي خسته بر ماسه ها تا دور مي رود و حالا صدايشان آنجاست . در سكوت پر رنگ غروب تنها صداي گامهاي رفته است كه مي پيچد و پرندگاني كه از دور دريا باز مي گردند . ماه ، در ته آسمان روشن است و من كي به شهر بزرگ بازمي گردم؟ نمي دانم. باران مي گيرد ، نگاهم را از پس دريا مي گيرم و در ساحل به راه مي افتم . اي كاش يك شب يا يك صبح به ساحل بيايي و به ماه تماشا كني و در صداي گريه هاي پنهان مردي ، به دريا نگاه كني و با صداي خاموش رد گامها به كودكي ات بازگردي . باران هم ببارد ، آوازهاي پنهانت را زمزمه كني و دور شوي . بروي ،به كجا ، نمي دانم ، شايد به شهر بزرگ . اكنون خيس تر از درختان پاييزي ، با دلي پر از آب بزرگ و ماه ، دور مي شوم ، دور . دريا مي ماند و ساحل ، و يك لحظه ماه ، كه از دور دست آسمان مي تابد و خاموش مي شود . دريا ،ساحل ،سكوت و نقطه اي كه منم . شبت ماهتابي باد .
برچسب :
تصویر نویسنده

مهدی کامجو

دیدن همه مطالب نوشته شده توسط مهدی کامجو

مطالب مرتبط

0 نظر

پاسخ

آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شد. فیلدهای ضروری علامت گذاری شده اند. *

فروشگاه اینترنتی کام © 2025