تصویر

امیرکبیر

در دسته : نامشخص
یکی از نامهای دارای افتخار در تاریخ ما - به همان اندازه‌یی که واقعیت دارد - امیرکبیر است. امیرکبیر در کشور ما فقط سه سال در رأس دولت بوده است. همه‌ی کارهایی که امیرکبیر انجام داده و همه‌ی خاطرات خوبی که تاریخ و ملت ما از این شخصیت دارد، محصول سه سال است. ساختن مایه کوبی آبله و ایجاد بسته های پستی چاپارخانه ای را برای ارسال به نواحی گوناگون ، ساخت میدان توپخانه و عمارت آن، میدان سبزه میدان تهران و ساخت 200 خانه در بیرون شهر برای مردم. انتشار روزنامه وقایع اتفاقیه، برپایی کارخانه های پارچه بافی، شکر ریزی، چینی و بلورسازی، کاغذ سازی، چدن ریزی و فلزی، مبارزه با نفوذ بیگانگان و جلوگیری از برقراری قراردادهایی که برخلاف منافع کشور بود، توسعه دستگاه وزارت امور خارجه. تأسیس سفارت‌خانه‌های دائمی در لندن و سن‌پترزبورگ، ایجاد کنسولگری در بمبئی، عثمانی و قفقاز؛ تربیت کادر برای وزارت امور خارجه و تنظیم دفتر اسناد سیاسی، تأسیس مدرسه دارالفنون در هفت شعبه و تدریس دانش‌های مهندسی، پزشکی و فنون به جوانان، مبارزه با رشوه خواری، قطع دریافتی‌های بی‌حساب، کاهش حقوق شاه ، سروسامان دادن به قوانین مالیاتی، برداشتن رسم قمه‌کشی و لوطی‌بازی از شهرها، سر و سامان دادن به ارتش، ایجاد کارخانه مهمات سازی و بسیاری موارد دیگر... همه و همه تنها محصول سه سال فعالیت است. البته فعالیتی که همراهی سایر بزرگان دولت را به همراه نداشته و عملا از طرف کارگزاران سرکوب می شد. بنابراین به نظرم چهار سال، وقت کمی نیست - وقت خیلی زیادی است - به شرط این‌که از همه‌ی این وقت به نحو درست استفاده شود. سیاست زدگی، حاشیه پردازی، خودبزرگ بینی در برابر مردم، توصیه گزینی در دستگاه دولتی و درگیر مادیگری و اشرافیت شدن جز تلف کردن وقت مسئولیت نتیجه ای نخواهد داشت. کشور ما یک بار این را تجربه کرده است. فرصت تکرار دوباره نیست دولت محترم.

0 نظر

پاسخ

آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شد. فیلدهای ضروری علامت گذاری شده اند. *