امیرکبیر
در دسته : نامشخص
یکی از نامهای دارای افتخار در تاریخ ما - به همان اندازهیی که واقعیت دارد - امیرکبیر است.
امیرکبیر در کشور ما فقط سه سال در رأس دولت بوده است. همهی کارهایی که امیرکبیر انجام داده و همهی خاطرات خوبی که تاریخ و ملت ما از این شخصیت دارد، محصول سه سال است.
ساختن مایه کوبی آبله و ایجاد بسته های پستی چاپارخانه ای را برای ارسال به نواحی گوناگون ، ساخت میدان توپخانه و عمارت آن، میدان سبزه میدان تهران و ساخت 200 خانه در بیرون شهر برای مردم. انتشار روزنامه وقایع اتفاقیه، برپایی کارخانه های پارچه بافی، شکر ریزی، چینی و بلورسازی، کاغذ سازی، چدن ریزی و فلزی، مبارزه با نفوذ بیگانگان و جلوگیری از برقراری قراردادهایی که برخلاف منافع کشور بود، توسعه دستگاه وزارت امور خارجه. تأسیس سفارتخانههای دائمی در لندن و سنپترزبورگ، ایجاد کنسولگری در بمبئی، عثمانی و قفقاز؛ تربیت کادر برای وزارت امور خارجه و تنظیم دفتر اسناد سیاسی، تأسیس مدرسه دارالفنون در هفت شعبه و تدریس دانشهای مهندسی، پزشکی و فنون به جوانان، مبارزه با رشوه خواری، قطع دریافتیهای بیحساب، کاهش حقوق شاه ، سروسامان دادن به قوانین مالیاتی، برداشتن رسم قمهکشی و لوطیبازی از شهرها، سر و سامان دادن به ارتش، ایجاد کارخانه مهمات سازی و بسیاری موارد دیگر...
همه و همه تنها محصول سه سال فعالیت است. البته فعالیتی که همراهی سایر بزرگان دولت را به همراه نداشته و عملا از طرف کارگزاران سرکوب می شد.
بنابراین به نظرم چهار سال، وقت کمی نیست - وقت خیلی زیادی است - به شرط اینکه از همهی این وقت به نحو درست استفاده شود. سیاست زدگی، حاشیه پردازی، خودبزرگ بینی در برابر مردم، توصیه گزینی در دستگاه دولتی و درگیر مادیگری و اشرافیت شدن جز تلف کردن وقت مسئولیت نتیجه ای نخواهد داشت.
کشور ما یک بار این را تجربه کرده است. فرصت تکرار دوباره نیست دولت محترم.
پاسخ
آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شد. فیلدهای ضروری علامت گذاری شده اند. *
0 نظر