آمدي ...

آمدي و در آسمان خاموش دلم "زهره"ي شدي و سخاوتت را از من دريغ نکردي دست هيم را در هياهوي خلوت شهر تنها مگذار من اکنون با هم بودنمان را به تصوير مي کشم و دست هيت را در دلم جاودانه مي کنم

قلب من از تو سرشار است ومن اکنون خداوند را هزاران بار دوست تر دارم و از شوق تو گام هيم را در ين خاکستري ترين راه دنيا محکم تر مي گذارم و بدان هر چقدر هم از من دور باشي اميدم به دستانت است