ایمیل : admin@kaam.ir
حساب کاربری
سبد خرید شما خالی است!

X
جمع مبلغ {{ number_format(total.price - total.discount_price) }} تومان
نمایش سبد خرید و پرداخت

انتخاب شهر  

تصویر
توسط مهدی کامجو | پنج شنبه, 11 اردیبهشت 1393 | 0 نظر

ﺳﺨﻨﯽ ﭼﻨﺪ ﺩﺭ رسای ﻣﻌﻠﻢ

در دسته : نامشخص
ﺗﻘﺪﯾﻤﯽ ﺑﻪ ﺗﻤﺎﻣﯽ ﻣﻌﻠﻤﺎﻥ ﺍﯾﻦ ﻣﯿﻬﻦ ﭘﻬﻨﺎﻭﺭ ﺑﻪ ﺧﺼﻮﺹ ﺍﺳﺘﺎﺩ ﻭﺍﻻ ﻣﻘﺎﻡ شهید مرتضی مطهری ﻣﻌﻠﻢ ﻫﻤﭽﻮﻥ ﭼﺮﺍﻏﯿﺴﺖ ﺩﺭ ﺷﺐ ﺗﺎﺭ ﻭ ﻇﻠﻤﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﻧﻮﺭ ﻭﺟﻮﺩﺵ ﺭﻭﺷﻨﺎﯾﯽ ﺑﺨﺶ ﺧﻔﺘﮕﺎﻥ ﻭﺍﺩﯼ ﺟﻬﻞ ﺍﺳﺖ. ﺑﻪ ﺳﻨﮓ ﮔﻔﺘﻢ : ﻣﻌﻠﻢ ﺭﺍ ﻣﻌﻨﺎ ﮐﻦ ﮔﻔﺖ : ﺳﻨﮕﯿﺴﺖ ﺻﺒﻮﺭ. ﺑﻪ ﮔﻞ ﮔﻔﺘﻢ : ﻣﻌﻠﻢ ﺭﺍ ﻣﻌﻨﺎ ﮐﻦ ﮔﻔﺖ : ﻣﻌﻠﻢ ﺑﺎﻏﺒﺎﻧﯿﺴﺖ ﺩﺭ ﭘﯽ ﻃﺮﺍﻭﺕ ﺟﺎﻭﺩﺍﻧﯽ ﮔﻞ ﻫﺎﯼ ﻧﺸﮑﻔﺘﻪ. ﺑﻪ ﺧﻮﺭﺷﯿﺪ ﮔﻔﺘﻢ : ﻣﻌﻠﻢ ﺭﺍ ﻣﻌﻨﺎ ﮐﻦ ﮔﻔﺖ : ﻣﻌﻠﻢ ﮔﺮﻣﺎﺑﺨﺶ ﺗﺮﯾﻦ ﻣﻮﺟﻮﺩﺍﺕ ﻋﺎﻟﻢ ﻫﺴﺘﯿﺴﺖ. ﺑﻪ ﺷﺐ ﺑﻮ ﮔﻔﺘﻢ : ﻣﻌﻠﻢ ﺭﺍ ﻣﻌﻨﺎ ﮐﻦ ﮔﻔﺖ : ﻣﻌﻠﻢ ﺧﻮﺷﺒﻮﺗﺮﯾﻦ ﻋﻄﺮﯾﺴﺖ ﮐﻪ ﺑﺎ ﺭﺍﯾﺤﻪ ﯼ ﺩﻟﭙﺬﯾﺮﺵ ﻧﻮ ﻧﻬﺎﻻﻥ ﺑﺎﻍ ﺯﻧﺪﮔﺎﻧﯽ ﺭﺍ ﻣﻌﻄﺮ ﻣﯽ نماید. ﺑﻪ ﺩﺭﯾﺎ ﮔﻔﺘﻢ : ﻣﻌﻠﻢ ﺭﺍ ﻣﻌﻨﺎ ﮐﻦ ﮔﻔﺖ : ﮔﺮ ﺗﻤﺎﻣﯽ ﺩﺭﯾﺎﻫﺎ ﻣﺮﮐﺐ ﺷﻮﻧﺪ ﺷﺄﻥ ﻭ ﻣﻨﺰﻟﺘﺶ ﺭﺍ ﻧﺘﻮﺍﻥ ﺑﻪ ﺭﺷﺘﻪ ﯼ ﺗﺤﺮﯾﺮ ﺩﺭ ﺍﻭﺭﺩﻥ. ﺑﻪ ﺍﻗﯿﺎﻧﻮﺱ ﮔﻔﺘﻢ : ﻣﻌﻠﻢ ﺭﺍ ﻣﻌﻨﺎ ﮐﻦ ﮔﻔﺖ : ﮊﺭﻑ ﺍﺳﺖ ﺍﺯ ﻣﻌﺎﻧﯽ. ﺑﻪ ﺳﺘﺎﺭﻩ ﮔﻔﺘﻢ : ﻣﻌﻠﻢ ﺭﺍ ﻣﻌﻨﺎ ﮐﻦ ﮔﻔﺖ : ﻣﻨﺠﻤﯿﺴﺖ ﺯﺑﺮ ﺩﺳﺖ ﺍﺯ ﻋﺎﻟﻢ ﺳﻤﺎﻭﯼ. ﺑﻪ ﻗﻠﻢ ﮔﻔﺘﻢ : ﻣﻌﻠﻢ ﺭﺍ ﻣﻌﻨﺎ ﮐﻦ ﮔﻔﺖ : ﮔﺮ ﺗﻤﺎﻣﯽ ﺩﺭﺧﺘﺎﻥ ﻋﺎﻟﻢ ﺑﻪ ﻗﻠﻤﯽ ﮔﻮﯾﺎ ﻣﺒﺪﻝ ﺷﻮﻧﺪ ﺑﺎﺯ ﻫﻢ ﺻﻔﺎﺕ ﮐﻤﺎﻟﺶ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺗﺼﻮﯾﺮ ﻧﺘﻮﺍﻥ ﮐﺸﯿﺪ. ﺑﻪ ﮐﻮﻩ ﮔﻔﺘﻢ : ﻣﻌﻠﻢ ﺭﺍ ﻣﻌﻨﺎ ﮐﻦ ﮔﻔﺖ : ﻣﻌﻠﻢ ﮐﻮﻫﯿﺴﺖ ﺍﺳﺘﻮﺍﺭ ﺩﺭ ﺑﺮﺍﺑﺮ ﺗﻤﺎﻣﯽ ﻧﺎﻣﻼﯾﻤﺎﺕ. ﺑﻪ ﺭﻭﺩ ﮔﻔﺘﻢ : ﻣﻌﻠﻢ ﺭﺍ ﻣﻌﻨﺎ ﮐﻦ ﮔﻔﺖ : ﻣﻌﻠﻢ ﺭﻭﺍﻥ ﺗﺮﯾﻦ ﻭ ﮔﻮﯾﺎﺗﺮﯾﻦ ﺯﺑﺎﻥ ﺧﻠﻘﺖ ﺑﺸﺮﯾﺴﺖ. ﺑﻪ ﺟﻨﮕﻞ ﮔﻔﺘﻢ : ﻣﻌﻠﻢ ﺭﺍ ﻣﻌﻨﺎ ﮐﻦ ﮔﻔﺖ : ﻫﻤﭽﻮﻥ ﻣﻨﯿﺴﺖ ﺳﺒﺰ ﮐﻪ ﺳﺒﺰﯾﺶ ﺑﺎﻋﺚ ﺑﺎﺭﻭﺭ ﺷﺪﻥ ﻭ ﺷﮑﻮﻓﺎﯾﯽ ﺍﻧﺪﯾﺸﻪ ﻫﺎﯼ ﺧﻼﻕ ﺑﺸﺮﯾﺴﺖ. ﺑﻪ ﺳﺎﯾﻪ ﮔﻔﺘﻢ : ﻣﻌﻠﻢ ﺭﺍ ﻣﻌﻨﺎ ﮐﻦ ﮔﻔﺖ : ﺳﺎﯾﺒﺎﻧﯿﺴﺖ ﮐﻪ ﮐﺎﺭﻭﺍﻥ ﻋﻠﻢ ﻭ ﺩﺍﻧﺶ ﻭ ﻣﻄﺮﻭﺩﯾﻦ ﺟﻬﻞ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺯﯾﺮ ﺳﺎﯾﺒﺎﻧﺶ ﺑﻪ ﺍﺭﺍﻣﺶ ﻓﺮﺍ ﻣﯽ ﺧﻮﺍﻧﺪ. ﺑﻪ ﻣﺤﺒﺖ ﮔﻔﺘﻢ : ﻣﻌﻠﻢ ﺭﺍ ﻣﻌﻨﺎ ﮐﻦ ﮔﻔﺖ : ﺩﺭ ﻣﺤﻀﺮﺵ ﻫﺴﺘﻢ ﺑﺴﯽ ﺧﺠﻞ. ﺑﻪ ﺑﺎﺭﺍﻥ ﮔﻔﺘﻢ : ﻣﻌﻠﻢ ﺭﺍ ﻣﻌﻨﺎ ﮐﻦ ﮔﻔﺖ : ﺗﺎ ﻧﺒﺎﺭﺩ ﺑﺬﺭ ﺩﺍﻧﺶ ﺷﮑﻮﻓﺎ ﻧﺨﻮﺍﻫﺪ ﺷﺪ.
برچسب :
تصویر نویسنده

مهدی کامجو

دیدن همه مطالب نوشته شده توسط مهدی کامجو

مطالب مرتبط

0 نظر

پاسخ

آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شد. فیلدهای ضروری علامت گذاری شده اند. *

فروشگاه اینترنتی کام © 2025